Het EPRA congres leek één grote hosanna. Er zijn volop kansen voor de markt van vastgoedaandelen als we mogen afgaan op de berichten deze week. Zo was er een record aantal awards voor duurzaamheidsrapportages, liggen er koerswinsten op de loer voor beleggers die actief zijn in de Londense kantorenmarkt en zou een herziening van Solvency II een enorme opsteker betekenen voor de genoteerde vastgoedsector in Europa.

Zo zou genoteerd vastgoed bij Solvency II niet in de categorie aandelen moeten vallen, maar gelijk getrokken moeten worden met direct vastgoed, omdat het zich min of meer hetzelfde gedraagt. Op basis van indexen is aangetoond dat er een sterke correlatie is tussen genoteerd vastgoed enerzijds en direct vastgoed en niet-genoteerd vastgoed anderzijds. Geen stok tussen te krijgen dus. Toen echter vijf jaar geleden de AIFMD in werking trad werd juist door de EPRA glashard beweerd dat het toch echt twee hele verschillende categorieën waren.

Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat hier sprake lijkt te zijn van preken voor eigen parochie. Alleen als het ze uitkomt moet er sprake zijn van een level playing field. Als ze dan echt een level playing field willen, moeten de genoteerde partijen ook zo stoer zijn om te accepteren dat ze moeten voldoen aan de regelgeving die geldt voor het niet-genoteerde vastgoed.