Al jaren spreken we over één Europa en over een wereldeconomie, maar veel mensen overzien niet wat dit nu eigenlijk inhoudt. Dat er soms vergaande regulering en bemoeienis bij komt kijken realiseren veel mensen zich niet. Dat gezegd hebbende, regulering hoeft niet slecht te zijn. In steeds verder internationaliserende markten kan het ook aan vereenvoudiging, overzichtelijkheid en uniformiteit bijdragen. Het kan helaas ook minder prettige neveneffecten hebben.

Zo kunnen internationale organisaties irritatie opwekken door problemen te maken van iets wat voelt als inmenging in de lokale autonomie. Deze week kwam het advies van het IMF aan Nederland om de ltv van woninghypotheken af te bouwen van 100 naar 80%. Maar is deze bemoeienis nou gerechtvaardigd? Zijn we als land omgevallen, vallen we andere landen lastig met een enorme schuldenlast? Of redden we ons als land eigenlijk prima met dit systeem?

Ook het doorzetten van de Brexit heeft in het commerciële vastgoed de nodige stof doen opwaaien. Deze week is er een petitie uitgegaan van diverse Europese vastgoedorganisaties met de oproep om de Brexit-schade te beperken. Ook hier lijkt verdere internationalisering, of het terugdraaien daarvan, de markt negatief te kunnen beïnvloeden.

Dat we steeds internationaler worden is in mijn ogen een goede ontwikkeling, maar misschien moeten we aan de voorkant iets meer in scenario’s gaan denken om grote klappen naderhand beter op te kunnen vangen.