Nu het economisch weer beter gaat zien we nieuwe bedrijven als paddenstoelen uit de grond schieten. Zo ook de makelaars konden wij deze week lezen. Sinds 2010 is het aantal makelaars met 10% toegenomen. Vanuit kwaliteitsoogpunt zie ik hier echter wel een risico.

Gedurende de crisis heeft er in deze beroepsgroep een natuurlijke selectie plaatsgevonden en hebben de kwalitatief mindere makelaars het moeten afleggen tegen de betere. Juist in tijden van crisis is vakmanschap een groot goed. Begrippen als klantgerichtheid, kwaliteit, professionaliteit, onafhankelijkheid en integriteit kregen weer lading. Men moest zich echt weten te onderscheiden.

Dit is echter anders voor de ‘nieuwe’ generatie makelaars. Deze groep heeft haar bestaansrecht niet hoeven aantonen tijdens de crisis. Met een gezond opportunisme betreden zij de markt, zonder de ballast uit slechtere tijden. Het geld lonkt en daarmee verdwijnt de aandacht voor de bovengenoemde onderwerpen. Korte-termijnsucces en snelle winst lijken weer belangrijker dan ooit. Maar voor hoe lang?

Het zal niet lang meer duren voordat technologische ontwikkelingen een deel van deze groep overbodig maken. Ik hoop dat de nieuwe generatie nadenkt over haar toekomst en andere businessmodellen, waarbij ze integriteit en onafhankelijkheid hoog in het vaandel houden.